MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI İZİN YÖNERGESİ

 

MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI İZİN YÖNERGESİ

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1- (1) Bu Yönergenin amacı, Millî Eğitim Bakanlığı personelinin izin

haklarına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Kapsam

MADDE 2- (1) Bu Yönerge, Millî Eğitim Bakanlığı personelini kapsar.

Dayanak

MADDE 3- (1) Bu Yönerge, 14/07/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları

Kanunu, 22/05/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu ve 25/08/2011 tarihli ve 652

sayılı Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde

Kararname ile 06/06/1978 tarihli ve 7/15754 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla

yürürlüğe konulan Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esaslar hükümlerine

dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4- (1) Bu Yönergede geçen;

a) Amir: Bu Yönerge ile izin verme yetkisi verilenleri,

b) Bakan: Millî Eğitim Bakanını,

c) Bakanlık: Millî Eğitim Bakanlığını,

ç) Geçici personel: 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 4 üncü

maddesinin(C)bendine göre geçici personel statüsünde görev yapanları,

d) Hastalık raporu: İlgili mevzuatında öngörülen usul ve esaslar çerçevesinde

yapılan muayene ve tedavi sonucunda yetkili hekim ve sağlık kurulları tarafından

hastanın sağlık durumunu belirtmek amacıyla düzenlenen belgeyi,

e) İşçi: 4857 sayılı Kanunun 2 nci maddesine göre bir iş sözleşmesine

dayanarak çalışan gerçek kişiyi,

f) İzin: Millî Eğitim Bakanlığı personelinin, bu Yönergede belirtilen süre ve

şartlarda olmak üzere, amirleri tarafından uygun bulunan zamanlarda görevlerinden

geçici olarak ayrılmalarını,

g) Kurul raporu: İlgili mevzuatında öngörülen usul ve esaslar çerçevesinde

yapılan muayene ve tedavi sonucunda hastanın sağlık durumunu belirtmek amacıyla

oluşturulan sağlık kurulları tarafından düzenlenen belgeyi,

ğ) Memur: 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 4 üncü maddesinin (A)

bendine göre memur statüsünde görev yapanları,

h) Memuriyet mahalli: Memur ve hizmetlinin asıl görevli olduğu veya

ikametgahının bulunduğu şehir ve kasabaların belediye sınırları içinde bulunan

mahaller ile bu mahallerin dışında kalmakla birlikte yerleşim özellikleri bakımından bu

şehir ve kasabaların devamı niteliğinde bulunup belediye hizmetlerinin götürüldüğü

veya kurumlarınca sağlanan taşıt araçları ile gidilip gelinebilen yerleri,

ı) Sözleşmeli personel: 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 4 üncü

maddesinin (B) bendine göre sözleşmeli personel statüsünde görev yapanları,

i) Yıl: Bir takvim yılını, ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Memurların İzinleri

İzin çeşitleri

MADDE 5- (1) Memurlar için öngörülen izin çeşitleri şunlardır:

a) Yıllık izin,

b) Mazeret izni,

c) Hastalık ve refakat izni,

ç) Aylıksız izin,

d) Diğer izinler.

İzin vermeye yetkili amirler

MADDE 6- (1) İzin vermeye yetkili amirler:

a) (Ek: 13/05/2013-943496 Bakan Onayı) Merkez teşkilâtında;

1) Müsteşar, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanı, Rehberlik ve Denetim Başkanı,

Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri, bakanlık müşavirleri ve Özel Kalem Müdürüne

Bakan,

2) Müsteşar Yardımcıları, İç Denetim Birimi Başkanı ve birim amirlerine

Müsteşar

3) (Değişik İbare: 10/04/2015-33052 Bakan Onayı) Daire başkanlarına birim

amirleri,

4) Diğer memurlara (Değişik İbare: 10/04/2015-33052 Bakan Onayı) Daire

başkanları,

b) Taşra teşkilâtında:

1) İl millî eğitim müdürlerine vali, ilçe millî eğitim müdürlerine kaymakamlar,

2) İl millî eğitim müdür yardımcıları (Değişik İbare: 10/04/2015-33052 Bakan

Onayı) ile şahsa bağlı eğitim uzmanları ve maarif müfettişlerine il millî eğitim

müdürleri,

3) Şube müdürleri, tesis müdürleri ve okul müdürlerine bağlı oldukları il/ilçe

millî eğitim müdürleri,

4) Diğer memurlardan il/ilçe millî eğitim müdürlüklerinde görev yapanlara şube

müdürleri, eğitim kurumlarında görev yapanlara eğitim kurumu müdürleri,

c) Yurt dışı teşkilâtında;

1) Eğitim müşavirlerine büyükelçiler,

2) Eğitim ataşelerine başkonsoloslar,

tarafından verilir.

Yıllık izin

MADDE 7- (1) Öğretmen dışındaki memurlar, kendilerine ikinci görev olarak

okul/kurum yöneticiliği verilenler ve yüz yüze eğitim yapılmayan eğitim kurumlarında

görevli öğretmenlerden hizmet süresi bir yıldan on yıla kadar (on yıl dâhil) olanların

yıllık izin süreleri yirmi gün, on yıldan fazla olanların ise otuz gündür.

(2) Memura verilecek yıllık izin süresinin hesabında, hangi statüde olursa

olsun kamu kurumlarında geçen hizmet süreleri, kamu kurum ve kuruluşlarında

geçmese dahi Devlet memurlarının kazanılmış hak aylıklarında değerlendirilen

hizmet süreleri dikkate alınır.

(3) Yıllık izinlerini memuriyetlerinin bulunduğu yer dışında geçirecek olanların

izin sürelerine, görev yeri ile iznin geçirileceği yerin uzaklığı dikkate alınarak ve

zorunlu haller belirtilmek suretiyle izin vermeye yetkili amirlerince gidiş ve dönüş için

en çok ikişer gün olmak üzere yol süresi eklenebilir.

(4) Yıllık izinler, görevin aksamaması şartıyla amirin uygun bulacağı

zamanlarda toptan veya kısım kısım kullanılabilir.

(5) Birbirini izleyen iki yılın izni, içinde bulunulan yılda aynı usulle kullanılabilir.

Bir önceki yıldan devreden izin ile içinde bulunulan yıla ait izin toplamının kısmen

veya toptan kullanılamaması hâlinde, sadece içinde bulunulan yıl iznine denk olan

kısmı bir sonraki yılda kullanılabilir. Bu şekilde yıl içinde kullanılan izinler öncelikle bir

önceki yıldan devreden izin süresinden düşülür.

(6) Diğer hizmet sınıflarına ait kadrolara atanan öğretmenlerden yarıyıl ve yaz

tatilini kullanmış olanlara, o hizmet yılına ait yıllık izin verilmez. Bunlardan yarıyıl

tatilini kullanmış ancak yaz tatilini kullanmamış olanlara, kullanabilecekleri yıllık izin

süresinden yarıyıl tatiline ait süre düşülerek o yıl için kalan süre kadar izin

kullandırılır.

(7) Memurluğa açıktan ve kurumlar arası atananlara, göreve başladıkları yılın

yıllık izni aynı usulle kullandırılır.

(8) (Değişik: 10/04/2015-33052 Bakan Onayı) Aday memurlardan izin

süresinin hesabında değerlendirilecek süreler bakımından bir yıllık hizmet süresini

dolduranlara yıllık izin verilir.

(9) Memurlara gelecek yılın izninden düşülmek üzere yıllık izin verilemez.

(10) Öğretmenler yaz ve dinlenme tatillerinde izinli sayılırlar. Bunlara ayrıca

yıllık izin verilmez.

Yıllık izin vermekle yetkili amirler ve amirin takdir hakkı

MADDE 8- (1) Yıllık izin memurun isteği üzerine 6 ncı maddede belirtilen

amirler tarafından verilir.

(2) Amirler, memurların yıllık izinlerini kullanmalarında takdir hakkına sahiptir.

Amirler bu haklarını, görevin aksamamasını ve memurların isteklerini birlikte göz

önünde bulundurarak, açıklık ve eşitlik ilkeleri çerçevesinde memurların yıllık izin

zamanını planlayarak kullanırlar.

İzinli memurların göreve çağrılması

MADDE 9- (1) Yıllık iznini kullanmakta olan memurlardan hizmetine ihtiyaç

duyulanlar, izin vermeye yetkili amirler veya üst amirlerce yazılı veya kayıt altına

alınmak şartıyla sözlü olarak göreve çağrılabilir. Bu durumda memurun belli yol

süresini takip eden ilk iş gününde görevine dönmesi zorunludur.

Mazeret izni

MADDE 10- (1) Verilmesi zorunlu olan mazeret izinleri şunlardır:

a) Kadın memura doğum yapmasından önce 8 hafta ve doğum yaptığı tarihten

itibaren 8 hafta olmak üzere toplam 16 hafta süre ile aylıklı izin verilir. Çoğul gebelik

halinde doğumdan önceki 8 haftalık süreye 2 hafta süre eklenir. Sağlık durumu

uygun olduğu takdirde hekimin onayı ile memur isterse doğumdan önceki 3 haftaya

kadar çalışabilir. Bu durumda, kadın memurun fiilen çalıştığı süreler doğum sonrası

analık izni süresine eklenir.

b) Doğumun erken gerçekleşmesi sebebiyle, doğum öncesi analık izninin

kullanılamayan bölümü de doğum sonrası analık izni süresine ilave edilir.

c) Doğumun beklenen tarihten sonra gerçekleşmesi halinde, fazladan geçen

süreler doğum sonrası analık izni süresinden düşülmez.

ç) Doğumda veya doğum sonrasında analık izni kullanılırken annenin ölümü

hâlinde, isteği üzerine memur olan babaya anne için öngörülen süre kadar izin verilir.

d) Kadın memura, çocuğunu emzirmesi için doğum sonrası analık izni

süresinin bitim tarihinden itibaren ilk altı ayda günde üç saat, ikinci altı ayda günde bir

buçuk saat süt izni verilir.

e) Erkek memura, isteği üzerine eşinin doğum yapması nedeniyle doğum

tarihinden itibaren on gün izin verilir.

f) (Değişik: 10/04/2015-33052 Bakan Onayı) Memura isteği üzerine

kendisinin veya çocuğunun evlenmesi halinde resmi nikah tarihinden, düğünün resmi

nikahtan sonra yapılması durumunda ise memurun tercihi göz önünde

bulundurularak resmi nikah veya düğün tarihinden itibaren yedi gün izin verilir.

g) Memura, isteği üzerine eşinin, çocuğunun, kendisinin veya eşinin ana, baba

veya kardeşinin ölümü halinde ölüm tarihinden itibaren yedi gün izin verilir.

ğ) (Ek: 10/04/2015-33052 Bakan Onayı) Memurlara, en az yüzde 70 oranında

engelli ya da süreğen hastalığı olan çocuğunun (çocuğun evli olması durumunda

eşinin de en az yüzde 70 oranında engelli olması kaydıyla) hastalanması halinde

hastalık raporuna dayalı olarak ana veya babadan sadece biri tarafından kullanılması

kaydıyla bir yıl içinde toptan veya bölümler halinde on güne kadar mazeret izni verilir.

(2) Amirin takdirine bağlı olan mazeret izinleri şunlardır:

a) Birinci fıkrada belirtilen hallerden başka, memurlara mazeretleri nedeniyle

bir yıl içinde toptan veya kısım kısım olarak on gün izin verilebilir.

b) Memura, zorunluluk halinde ve memurun gelecek yıl kullanacağı yıllık

izninden düşülmesi şartıyla ikinci defa on gün mazeret izni verilebilir. Bu izin

öğretmenlere verilmez.

(3) (Ek: 05/04/2013-485808 Bakan Onayı) Birinci fıkraya göre verilecek

mazeret izinleri memurun isteği üzerine 6 ncı maddede belirtilen amirler, ikinci fıkraya

göre verilecek mazeret izinleri ise memurun isteği üzerine 657 sayılı Devlet

Memurları Kanununun 104 üncü maddesinin (C) fıkrasında belirtilen amirler

tarafından verilir.

Hastalık ve refakat izni

MADDE 11- (1) Memura, verilecek raporda gösterilecek lüzum üzerine kanser,

verem ve akıl hastalığı gibi uzun süreli bir tedaviye ihtiyaç gösteren hastalığı hâlinde

onsekiz aya kadar, diğer hastalık hâllerinde ise oniki aya kadar hastalık izni verilir.

Azamî izin sürelerinin hesabında, aynı hastalığa bağlı olarak fasılalarla kullanılan

hastalık izinleri de, iki izin arasında geçen sürenin bir yıldan az olması kaydıyla

dikkate alınır.

(2) İzin süresinin sonunda, hastalığının devam ettiği resmî sağlık kurulu raporu

ile tespit edilen memurun izni, birinci fıkrada belirtilen süreler kadar uzatılır. Bu

sürenin sonunda da iyileşemeyen memur hakkında emeklilik hükümleri uygulanır.

Memurun, hastalığı sebebiyle yataklı tedavi kurumunda yatarak gördüğü tedavi

süreleri, birinci fıkrada belirtilen hastalık iznine ait sürenin hesabında dikkate alınır.

(3) Görevi sırasında veya görevinden dolayı bir kazaya veya saldırıya uğrayan

veya bir meslek hastalığına tutulan memur, iyileşinceye kadar izinli sayılır.

(4) Devlet Memurlarına Verilecek Hastalık Raporları ile Hastalık ve Refakat

İznine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre memurlara tek

hekim raporu ile bir defada en çok on gün rapor verilebilir. Raporda kontrol

muayenesi öngörülmüş ise kontrol muayenesi sonrasında tek hekim tarafından en

çok on gün daha rapor verilebilir.

(5) Kontrol muayenesi sonrası hastalığın devam etmesi sebebiyle verilecek

hastalık raporlarının on günü aşması durumunda, bu raporun sağlık kurulunca

verilmesi zorunludur.

Ancak o yerde sağlık kurulu bulunan Sosyal Güvenlik Kurumu ile sözleşmeli bir

sağlık hizmet sunucusu bulunmaması ve hastanın tıbbî sebeplerle sağlık kurulu

bulunan Sosyal Güvenlik Kurumu ile sözleşmeli sağlık hizmet sunucusuna nakline

imkân bulunmaması hâlinde tek hekim en çok on gün daha hastalık raporu

düzenleyebilir. Raporda nakle engel olan tıbbî sebeplerin hekim tarafından

belirtilmesi zorunludur. Bu şekilde tek hekim tarafından düzenlenen hastalık

raporlarının geçerli sayılabilmesi için, bunların il sağlık müdürlüğünün belirleyeceği

sağlık kurullarınca onaylanması şarttır.

(6) Memurlara bir takvim yılı içinde tek hekim tarafından verilecek raporların

toplamı kırk günü geçemez. Bu süreyi geçen hastalık raporları sağlık kurulunca

verilir. Tek hekimlerin değişik tarihlerde düzenledikleri hastalık raporlarında

gösterdikleri zorunluluk üzerine yıl içinde toplam kırk gün hastalık izni kullanan

memurların, o yıl içinde bu süreyi aşacak şekilde tek hekimlerden aldıkları ilk ve

müteakip raporların geçerli sayılabilmesi için bunların resmî sağlık kurullarınca

onaylanması gereklidir.

(7) Aile hekimi ve kurum tabiplerinin vereceği raporlar da tek hekim raporu

kapsamında değerlendirilir.

(8) Yurt dışında tek hekim veya sağlık kurulları, ilgili ülkenin mahallî

mevzuatında tespit edilmiş süreler dâhilinde hastalık raporu düzenleyebilirler. Ancak

bu şekilde alınan raporlara dayalı olarak birinci fıkradaki süreler dâhilinde hastalık izni

verilebilmesi için raporun ve raporda belirtilen sürelerin o ülke mevzuatına

uygunluğunun dış temsilciliklerce onaylanması zorunludur.

(9) Memurun bakmakla yükümlü olduğu veya memur refakat etmediği takdirde

hayatı tehlikeye girecek ana, baba, eş ve çocukları ile kardeşlerinden birinin ağır bir

kaza geçirmesi veya tedavisi uzun süren bir hastalığının bulunması hâllerinde, bu

hâllerin sağlık kurulu raporuyla belgelendirilmesi şartıyla, aylık ve özlük hakları

korunarak, üç aya kadar izin verilir. Gerektiğinde bu süre bir katına kadar uzatılır.

Buna göre;

(a) Memurun, bakmakla yükümlü olduğu ana, baba, eş ve çocuklarından

birinin veya bakmakla yükümlü olmamakla birlikte refakat edilmediği takdirde hayatı

tehlikeye girecek olan ana, baba, eş ve çocukları ile kardeşlerinden birinin ağır bir

kaza geçirdiğini ya da tedavisi uzun süren bir hastalığı bulunduğunu sağlık kurulu

raporuyla belgelendirmesi zorunludur.

(b) (a) bendi çerçevesinde düzenlenecek ve refakat sebebiyle izin verilmesine

esas teşkil edecek sağlık kurulu raporunda refakati gerektiren tıbbî sebepler, refakat

edilmediği takdirde hayatî tehlike bulunup bulunmadığı, sürekli ve yakın bakım

gerekip gerekmediği, üç ayı geçmeyecek şekilde refakat süresi ve varsa refakatçinin

sahip olması gereken özel nitelikler yer alır. Gerekli görülmesi hâlinde üç aylık süre

aynı koşullarda bir katına kadar uzatılır.

(c) Aynı kişiyle ilgili olarak aynı dönemde birden fazla memur refakat izni

kullanamaz.

(ç) Aynı kişi ve aynı vakaya dayalı olarak verilecek refakat izninin toplam

süresi altı ayı geçemez.

(d) İzin süresi içinde refakati gerektiren durumun ortadan kalkması hâlinde

memur iznin bitmesini beklemeksizin göreve başlar. Bu durumda veya izin süresinin

bitiminde göreve başlamayan memurlar, izinsiz ve özürsüz olarak görevlerini terk

etmiş sayılarak haklarında 657 sayılı Kanun ve özel kanunların ilgili hükümlerine göre

işlem yapılır.

(e) (Ek: 05/04/2013-485808 Bakan Onayı) Bu fıkraya göre verilecek izin

memurun isteği üzerine 6 ncı maddede belirtilen amirler tarafından verilir.

Hastalık raporlarının hastalık iznine çevrilmesi

MADDE 12- (1) Hastalık raporlarının hastalık iznine çevrilebilmesi için;

(a) Memurların hastalık raporlarının, ilgili mevzuatında belirtilen usul ve esaslar

çerçevesinde kendilerini tedavi eden kurum tabipliği, aile hekimliği veya Sosyal

Güvenlik Kurumu ile sözleşmeli sağlık hizmeti sunucuları tarafından düzenlenmesi,

(b) Sosyal Güvenlik Kurumu ile sözleşmesi bulunmayan sağlık hizmeti

sunucuları tarafından verilen ve istirahat süresi on günü geçmeyen raporların, Sosyal

Güvenlik Kurumu ile sözleşmeli sağlık hizmeti sunucusu hekimi tarafından, istirahat

süresi on günü aşan raporların ise Sosyal Güvenlik Kurumu ile sözleşmeli sağlık

hizmeti sunucusu sağlık kurulunca onanması,

(c) Yurt dışında sürekli görevli memurlar ile geçici görevle veya bilgi ve

görgüsünü artırmak, staj yapmak gibi sebeplerle yurt dışına gönderilen ya da yıllık

izinlerini yurt dışında kullanırken hastalanan memurların hastalık raporlarının ilgili

ülkenin mahallî mevzuatına göre düzenlenmiş olması,

ç) Hastalık raporlarının, geçici görev ve kanunî izinlerin kullanılması durumu ile

acil vakalar hariç, memuriyet mahallindeki veya hastanın sevkinin yapıldığı sağlık

hizmeti sunucularından alınması, gerekir.

(2) Hastalık raporlarının aslının veya bir örneğinin en geç raporun düzenlendiği

günü takip eden günün mesai saati bitimine kadar elektronik ortamda veya uygun

yollarla bağlı olunan disiplin amirine intikal ettirilmesi; örneği gönderilmiş ise, rapor

süresi sonunda raporun aslının teslim edilmesi zorunludur. Yıllık iznini yurt dışında

geçiren memurların aldıkları hastalık raporları, dış temsilciliklerce onaylanmalarını

müteakip en geç izin bitim tarihinde disiplin amirlerine intikal ettirilir.

(3) Bu Yönerge ile tespit edilen usul ve esaslara uyulmaksızın alınan hastalık

raporlarına dayanılarak hastalık izni verilemez. Hastalık raporlarının bu Yönerge ile

tespit edilen usul ve esaslara uygun olmaması hâlinde bu durum memura yazılı

olarak bildirilir. Bu bildirim üzerine memur, bildirimin yapıldığı günü takip eden gün

göreve gelmekle yükümlüdür. Bildirim yapıldığı hâlde görevlerine başlamayan

memurlar izinsiz ve özürsüz olarak görevlerini terk etmiş sayılarak haklarında 657

sayılı Kanun ve özel kanunların ilgili hükümleri uyarınca işlem yapılır.

(4) Hastalık raporlarının fenne aykırı olduğu konusunda tereddüt bulunması

hâlinde memur hastalık izni kullanıyor sayılmakla birlikte Sağlık Bakanlığınca

belirlenen ve memurun bulunduğu yere yakın bir hakem hastaneye sevk edilir ve

sonucuna göre işlem yapılır.

(5) Memurlara hastalık raporlarında gösterilen süreler kadar hastalık izni verilir.

(6) Hastalık izni 6 ncı maddede belirtilen amirler tarafından verilir. Ancak,

geçici görev veya vekâlet sebebiyle diğer kurumlarda görevli memurlara görev

yaptıkları kurumların izin vermeye yetkili amirlerince, yurt dışında geçici görevli

memurlara ise misyon şeflerince hastalık izni verilir.

Yıllık izinde iken verilen hastalık raporları

MADDE 13- (1) Yıllık iznini kullanmakta iken hastalık raporu verilen memurun

hastalık izin süresinin yıllık izninin bittiği tarihten önce sona ermesi hâlinde, memur

kalan yıllık iznini kullanmaya devam eder.

(2) Yıllık iznini kullanmakta iken hastalık raporu verilen memurun hastalık izin

süresinin yıllık izninin kalan kısmından daha fazla olması hâlinde, hastalık izninin

bitimini müteakiben memurun göreve başlaması zorunludur.

(3) Yıllık iznini kullanmakta iken hastalık raporu verilen memurun hastalık izni

ile yıllık izninin aynı tarihte bitmesi hâlinde, memur izinlerin bittiği tarihte görevine

başlar.

(4) Hastalık izni sebebiyle kullanılamayan yıllık izinler, 7 nci maddeye göre

kullandırılır.

Memurun iyileştiğine dair sağlık raporu

MADDE 14- (1) Azami süreler kadar hastalık izni kullanan memurun bu iznin

sonunda işe başlayabilmesi için iyileştiğine dair resmî sağlık kurulu raporunu ibraz

etmesi zorunludur. Bu rapor, yurt dışındaki memurlar için mahallî usule göre

düzenlenir. İzin süresinin sonunda, hastalığının devam ettiği resmî sağlık kurulu

raporu ile tespit edilen memurun izni 11 inci maddenin ikinci fıkrasında belirtilen

süreler kadar uzatılır. Bu sürenin sonunda da iyileşemeyen memur hakkında

emeklilik hükümleri uygulanır.

Aylıksız izin

MADDE 15- (1) Memurlara, refakat izninin bitiminden itibaren, sağlık kurulu

raporuyla belgelendirilmesi şartıyla, istekleri üzerine on sekiz aya kadar aylıksız izin

verilebilir.

(2) Doğum yapan memura doğum sonrası analık izni süresinin bitiminden, eşi

doğum yapan memura ise doğum tarihinden itibaren olmak üzere, istekleri üzerine

yirmi dört aya kadar toptan veya kısım kısım aylıksız izin verilir. Aylıksız izin süresinin

bitimine bir aydan daha az bir süre kalanlara bu kapsamda aylıksız izin verilmez.

(3) Üç yaşını doldurmamış bir çocuğu eşiyle birlikte veya münferit olarak evlat

edinen memurlar ile memur olmayan eşin münferit olarak evlat edinmesi hâlinde

memur olan eşlerine, çocuğun ana ve babasının rızasının kesinleştiği tarihten veya

vesayet dairelerinin izin verme tarihinden itibaren, istekleri üzerine yirmi dört aya

kadar aylıksız izin verilir. Evlat edinen her iki eşin memur olması durumunda bu süre,

eşlerin talebi üzerine yirmi dört aylık süreyi geçmeyecek şekilde, birbirini izleyen iki

bölüm hâlinde eşlere kullandırılabilir.

(4) Özel burs sağlayan ve bu burstan istifade etmesi için kendilerine aylıksız

izin verilenler de dâhil olmak üzere burslu olarak ya da bütçe imkânlarıyla

yetiştirilmek üzere yurt dışına gönderilen; sürekli görevle yurt içine ya da yurt dışına

atanan veya en az altı ay süreyle yurt dışında geçici olarak görevlendirilen memurlar

veya diğer personel kanunlarına tâbi olanlar ile yurt dışına kamu kurumlarınca

gönderilmiş olan öğrencilerin memur olan eşleri ve yabancı bir memlekette veya

uluslararası bir kuruluşta görev almak üzere izin verilenlerin memur olan eşlerine

görev veya öğrenim süresi içinde aylıksız izin verilebilir.

(5) Memura, yıllık izinde esas alınan süreler itibarıyla beş hizmet yılını

tamamlamış olması ve isteği hâlinde memuriyeti boyunca ve en fazla iki defada

kullanılmak üzere, toplam bir yıla kadar aylıksız izin verilebilir. Ancak, sıkıyönetim,

olağanüstü hâl veya genel hayata müessir afet hâli ilan edilen bölgelere 657 sayılı

Kanunun 72 nci maddesi gereğince belli bir süre görev yapmak üzere zorunlu olarak

sürekli görevle atananlar hakkında bu bölgelerdeki görev süreleri içinde bu fıkra

hükmü uygulanmaz.

(6) Yabancı memleketlerin resmi kurumlarında veya uluslararası kuruluşlarda

görevlendirilen memurlara, merkez teşkilatında görev yapanlar bakımından görev

yaptığı birim, taşra teşkilatında görev yapanlar bakımından ise görev yaptığı valilik

teklifi ve İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğünün önerisi üzerine Bakan tarafından her

üç yılda bir Bakan onayı yenilemek kaydıyla, memuriyet süresince yabancı

memleketlerin resmi kurumlarında görev alanlar için 10, uluslararası kuruluşlarda

görev alanlar için 21 yıla kadar aylıksız izin verilebilir.

(7) Memurlardan mesleklerine ait hizmetlerde yetiştirilmek, eğitilmek, bilgilerini

artırmak veya staj yapmak üzere yurt dışına gönderilenlere, 657 sayılı Devlet

Memurları Kanununun 79 uncu maddesi dikkate alınarak aylıklı izin verilebilir.

Şahsen özel burs sağlayanlara aylıksız izin verilebilmesi için bursun miktarı, şekli,

süresi ve kaynağı bakımından izin vermekle yetkili makamca uygun bulunması şarttır.

(8) Muvazzaf askerliğe ayrılan memurlar askerlik süresince görev yeri saklı

kalarak aylıksız izinli sayılır.

Göreve başlama zorunluluğu

MADDE 16- (1) Aylıksız izin alanlar, izin süresinin bitiminden önce izne konu

olan özrünün ortadan kalkması halinde derhal görevine dönmek zorundadır. Aylıksız

izin süresinin bitiminden önce mazereti gerektiren sebebin ortadan kalkması hâlinde,

on gün içinde göreve dönülmesi zorunludur. Aylıksız izin süresinin bitiminde veya

mazeret sebebinin kalkmasını izleyen on gün içinde görevine dönmeyenler,

memuriyetten çekilmiş sayılır.

(2) Muvazzaf askerlik için aylıksız izine ayrılanların göreve dönmek için

başvuru tarihinden itibaren azami 30 gün içinde göreve başlatılmaları zorunludur.

(3) Aylıksız izin kullanmakta iken hastalık raporu verilen ve raporda belirtilen

dinlenme süresinin bitimi aylıksız izin süresinin bitiminden sonraki bir tarihe rastlayan

memurlar, izne çevrilmiş olmak şartıyla raporda belirtilen sürenin sonunda göreve

başlarlar.

Aylıksız izin vermekle yetkili amirler

MADDE 17- (1) Aylıksız izin, 15 inci maddenin altıncı fıkrası hariç olmak

üzere, memurun isteği üzerine;

a) (Ek: 13/05/2013-943496 Bakan Onayı) Merkez teşkilâtında;

1) Müsteşar, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanı, Rehberlik ve Denetim Başkanı,

Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri, bakanlık müşavirleri ve Özel Kalem Müdürüne

Bakan,

2) Müsteşar Yardımcıları, İç Denetim Birimi Başkanı ve birim amirlerine

Müsteşar,

3) Diğer memurlara İnsan Kaynakları Genel Müdürü

b) Taşra teşkilâtında;

1) İl millî eğitim müdürlerine vali, ilçe millî eğitim müdürlerine kaymakam,

2) (Değişik: 10/04/2015-33052 Bakan Onayı) Diğer memurlardan il milli

eğitim müdürlüklerinde görev yapanlar ile il milli eğitim müdürlüğüne bağlı eğitim

kurumlarında görev yapanlara il milli eğitim müdürü, ilçe milli eğitim müdürlüklerinde

görev yapanlar ile ilçe milli eğitim müdürlüğüne bağlı eğitim kurumlarında görev

yapanlara ilçe milli eğitim müdürü,

c) Yurt dışı teşkilâtında;

1) Bağlı oldukları misyon şefinin uygun görüşü üzerine eğitim müşavirlerine ve

eğitim ataşesine Müsteşar,

tarafından verilir.

Diğer izinler

MADDE 18- (1) Memurun kullanacağı diğer izinlere ilişkin uyulacak hususlar

şunlardır:

a) Özre bağlı yer değiştirme istekleri norm kadro yetersizliği sonucu yerine

getirilemeyen öğretmenlere istekleri üzerine 652 sayılı Kanun Hükmünde

Kararnamenin 37 nci maddesinin beşinci fıkrasına göre, diğer memurlardan eşlerinin

bulunduğu yere ataması yapılamayanlara ise istekleri üzerine 657 sayılı Kanunun 72

nci maddesine göre izin verilebilir.

b) Memurlardan Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsüne devam

edenlere, eğitimleri süresince aylıklı izin verilir. (Mülga ibare: 05/04/2013-485808

Bakan Onayı).

c) Hizmetleri sırasında radyoaktif ışınlarla çalışan personele, her yıl yıllık

izinlerine ilaveten bir ay süreyle sağlık izni verilir.

ç) Barışta ve seferde muvazzaflık hizmeti dışında silâhaltına alınan

memurlara, silâhaltında bulundukları sürece izin verilir.

d) Öğretmenler hariç olmak üzere, fazla çalışma ücreti verilmeksizin günlük

çalışma saatleri dışında çalıştırılan memurlara, fazla çalışmasının her 8 saati bir gün

hesap edilerek izin verilir. Fazla çalışmaları karşılığında ayrıca ek ders ücretinden

yararlandırılmaları öngörülmeyen okul/kurum yöneticilerine de bu kapsamda izin

verilir. Bu şekilde verilecek iznin en çok 10 günlük kısmı yıllık izinle birleştirilerek o yıl

içinde kullandırılabilir.

e) (Ek: 05/04/2013-485808 Bakan Onayı) Memurlardan lisansüstü öğrenime

devam edenlere, görevlerini aksatmamak şartıyla izin verilmesi hususunda gerekli

kolaylık sağlanır. Öğretmenlerin ders programları, lisansüstü öğrenimlerine devam

edebilmelerine imkân verecek şekilde düzenlenir.

(2) Birinci fıkrada düzenlenen izinler, birinci fıkranın (a) ve (b) bentlerine göre

verileceklere 17 nci maddede belirtilen amirler, diğer bentlere göre verileceklere 6 ncı

maddede belirtilen amirler tarafından verilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Sözleşmeli Personelin İzinleri

İzin çeşitleri

MADDE 19- (1) Sözleşmeli personel için öngörülen izin çeşitleri şunlardır:

a) Yıllık izin,

b) Mazeret izni,

c) Hastalık izni,

ç) Diğer izinler.

Yıllık izin

MADDE 20- (1) Sözleşmeli personelden hizmet süreleri bir yıldan on yıla

kadar (on yıl dâhil) olanların yıllık izin süreleri yirmi gün, on yıldan fazla olanların ise

otuz gündür.

(2) Sözleşmeli personele verilecek yıllık izin süresinin hesabında 217 sayılı

Devlet Personel Başkanlığı Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde

Kararnamenin 2 nci maddesinde sayılan kurumlarda sosyal güvenlik kurumlarına

prim ödemek suretiyle geçen süreler dikkate alınır.

(3) Yıllık izinler, görevin aksamaması şartıyla amirin uygun bulacağı

zamanlarda toptan veya kısım kısım kullanılabilir.

(4) Sözleşmeli öğretmenler yaz ve dinlenme tatillerinde izinli sayılırlar. Bunlara

ayrıca yıllık izin verilmez.

Yıllık izin vermekle yetkili amirler ve amirin takdir hakkı

MADDE 21- (1) Yıllık izin, sözleşmeli personelin isteği üzerine 6 ncı maddede

belirtilen amirler tarafından verilir.

(2) Amirler, sözleşmeli personelin yıllık izinlerini kullanmalarında takdir hakkına

sahiptir. Amirler bu haklarını, görevin aksamamasını göz önünde bulundurarak açıklık

ve eşitlik kuralları içinde sözleşmeli personelin yılı içinde izin kullanma zamanını

planlayarak kullanırlar.

İzinli sözleşmeli personelin göreve çağrılması

MADDE 22- (1) Yıllık iznini kullanmakta olan sözleşmeli personelden

hizmetine ihtiyaç duyulanlar, izin vermeye yetkili amirler veya üst amirlerce yazılı

veya kayıt altına alınmak şartıyla sözlü olarak göreve çağırılabilir. Bu durumda

sözleşmeli personelin belli yol süresini takip eden ilk iş gününde görevine dönmesi

zorunludur.

Mazeret izni

MADDE 23- (1) Mazeret izinlerinin kullanılmasına ilişkin uyulacak hususlar

şunlardır:

a) Kadın sözleşmeli personele doğum yapmasından önce 8 hafta ve doğum

yaptığı tarihten itibaren 8 hafta olmak üzere toplam 16 hafta süre ile aylıklı izin verilir.

Çoğul gebelik halinde doğumdan önceki 8 haftalık süreye 2 hafta süre eklenir. Sağlık

durumu uygun olduğu takdirde hekimin onayı ile sözleşmeli personel isterse

doğumdan önceki 3 haftaya kadar çalışabilir. Bu durumda, sözleşmeli personelin

çalıştığı süreler doğum sonrası sürelere eklenir.

b) Kadın sözleşmeli personele, bir yaşından küçük çocuklarını emzirmeleri için

günde toplam bir buçuk saat süt izni verilir.

c) Erkek sözleşmeli personele, isteği üzerine eşinin doğum yapması nedeniyle

doğum tarihinden itibaren iki gün izin verilir.

ç) Sözleşmeli personele, isteği üzerine kendisinin veya çocuğunun evlenmesi

halinde evlilik tarihinden itibaren üç gün izin verilir.

d) Sözleşmeli personele, isteği üzerine annesinin, babasının eşinin,

çocuğunun veya kardeşinin ölümü halinde ölüm tarihinden itibaren üç gün izin verilir.

(2) Mazeret izni sözleşmeli personele isteği üzerine 6 ncı maddede belirtilen

amirler tarafından verilir.

Hastalık izni

MADDE 24- (1) Sözleşmeli personele, resmi hekim raporuna bağlı olarak

ücretli hastalık izni verilebilir.

(2) Hastalık izni, 6 ncı maddede belirtilen amirler tarafından verilir.

Diğer izinler

MADDE 25- (1) Hizmetleri sırasında radyoaktif ışınlarla çalışan ve doğrudan

radyasyona maruz kalan sözleşmeli personele ilgili mevzuatı uyarınca ücretli sağlık

izni verilir. Bu izin, 6 ncı maddede belirtilen amirler tarafından verilir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Geçici Personelin İzinleri

İzin çeşitleri

MADDE 26- (1) Geçici personel için öngörülen izin çeşitleri şunlardır:

a) Ücretli izin,

b) Mazeret izni,

c) Hastalık izni,

ç) Diğer izinler.

Ücretli izin

MADDE 27- (1) Geçici personele, çalıştıkları her ay için azami iki gün ücretli

izin verilebilir. Bu izinler toplu olarak da kullandırılabilir.

(2) Ücretli izin geçici personele isteği üzerine 6 ncı maddede belirtilen amirler

tarafından verilir.,

Mazeret izni

MADDE 28- (1) Geçici personele doğum yapmasından önce 8 hafta ve doğum

yaptığı tarihten itibaren 8 hafta olmak üzere toplam 16 hafta süre ile aylıklı izin verilir.

Çoğul gebelik halinde doğumdan önceki 8 haftalık süreye 2 hafta süre eklenir. Sağlık

durumu uygun olduğu takdirde hekimin onayı ile geçici personel isterse doğumdan

önceki 3 haftaya kadar çalışabilir. Bu durumda, geçici personelin çalıştığı süreler

doğum sonrası sürelere eklenir.

(2) Geçici personele, çocuklarını emzirmeleri için doğum sonrası izin süresinin

bitim tarihinden itibaren ilk altı ayda günde üç saat, ikinci altı ayda günde bir buçuk

saat süt izni verilir.

(3) Geçici personele, isteği üzerine eşinin doğum yapması nedeniyle doğum

tarihinden itibaren yedi gün ücretli mazeret izni verilir.

(4) Geçici personele, isteği üzerine kendisinin veya çocuğunun evlenmesi

halinde evlilik tarihinden itibaren yedi gün ücretli mazeret izni verilir.

(5) (Ek: 13/05/2013-943496 Bakan Onayı) Geçici personele, isteği üzerine

annesinin, babasının, eşinin, çocuğunun, kardeşinin veya eşinin anne, baba ve

kardeşinin ölümü hâlinde ölüm tarihinden itibaren yedi gün ücretli mazeret izni verilir.

(6) Mazeret izni geçici personele isteği üzerine 6 ncı maddede belirtilen

amirler tarafından verilir.

Hastalık izni

MADDE 29- (1) Geçici personele, resmî hekim raporuna bağlı olarak yılda

otuz günü geçmemek üzere ücretli hastalık izni verilebilir.

(2) Hastalık izni geçici personele 6 ncı maddede belirtilen amirler tarafından

verilir.

Diğer izinler

MADDE 30- (1) Hizmetleri sırasında radyoaktif ışınlarla çalışan ve doğrudan

radyasyona maruz kalan geçici personele ilgili mevzuatı uyarınca ücretli sağlık izni

verilir. Bu izin geçici personele isteği üzerine 6 ncı maddede belirtilen amirler

tarafından verilir.

BEŞİNCİ BÖLÜM

İşçilerin İzinleri

İzin çeşitleri

MADDE 31- (1) İşçiler için öngörülen izin çeşitleri şunlardır:

a) Yıllık ücretli izin,

b) Ücretsiz izin.

Yıllık ücretli izin

MADDE 32- (1) İşyerinde işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de

içinde olmak üzere, en az bir yıl çalışmış olan işçilere yıllık ücretli izin verilir.

(2) Yıllık ücretli izin hakkından vazgeçilemez.

(3) Niteliklerinden ötürü bir yıldan az süren mevsimlik veya kampanya işlerinde

çalışanlara bu Yönergenin yıllık ücretli izinlere ilişkin hükümleri uygulanmaz.

(4) İşçilerin yıllık izin süreleri, hizmet süresi bir yıldan beş yıla kadar (beş yıl

dâhil) olanlar bakımından on dört günden, beş yıldan fazla on beş yıldan az olanlar

bakımından yirmi günden, on beş yıl (dahil) ve daha fazla olanlar bakımından yirmi

altı günden az olamaz. Ancak on sekiz ve daha küçük yaştaki işçiler ile elli ve daha

yukarı yaştaki işçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi yirmi günden az olamaz.

(5) Yıllık izin süreleri iş sözleşmeleri ve toplu iş sözleşmeleri ile artırılabilir.

Yıllık ücretli izne hak kazanma ve izni kullanma dönemi

MADDE 33- (1) Yıllık ücretli izine hak kazanmak için gerekli sürenin hesabında

işçilerin, aynı işverenin bir veya çeşitli işyerlerinde çalıştıkları süreler birleştirilerek

göz önüne alınır. Bu sürelere, bir işverenin 4857 sayılı Kanun kapsamına giren

işyerinde çalışmakta olan işçilerin aynı işverenin işyerlerinde 4857 sayılı Kanun

kapsamına girmeksizin geçirmiş bulundukları süreler de dâhil edilir.

(2) Bir yıllık süre içinde 4857 sayılı Kanunun 55 inci maddesinde sayılan haller

dışındaki sebeplerle işçinin devamının kesilmesi halinde bu boşlukları karşılayacak

kadar hizmet süresi eklenir ve bu suretle işçinin izin hakkını elde etmesi için gereken

bir yıllık hizmet süresinin bitiş tarihi gelecek hizmet yılına aktarılır.

(3) İşçinin gelecek izin hakları için geçmesi gereken bir yıllık hizmet süresi, bir

önceki izin hakkının doğduğu günden başlayarak gelecek hizmet yılına doğru ve

ikinci fıkra ile 4857 sayılı Kanunun 55 inci maddesi hükümleri gereğince hesaplanır.

(4) İşçiler yıllık ücretli izinlerini, bir ila üçüncü fıkralar ile 4857 sayılı Kanunun

55 inci maddesi hükümlerine göre hesaplanacak her hizmet yılına karşılık olmak

üzere gelecek hizmet yılı içinde kullanırlar.

(5) Aynı bakanlığa bağlı işyerleri ile aynı bakanlığa bağlı tüzel kişilerin

işyerlerinde geçen süreler ile kamu iktisadi teşebbüsleri yahut özel kanuna veya özel

kanunla verilmiş yetkiye dayanılarak kurulan banka ve kuruluşlar veya bunlara bağlı

işyerlerinde geçen süreler, işçinin yıllık ücretli izin hakkının hesaplanmasında göz

önünde bulundurulur.

Yıllık ücretli izin bakımından çalışılmış gibi sayılan haller

MADDE 34- (1) Yıllık ücretli izin hakkının hesabında;

a) 4857 sayılı Kanunun 25 inci maddesinin (I) numaralı bendinin (b) alt

bendinde öngörülen süreden fazla olmamak üzere, işçinin uğradığı kaza veya

tutulduğu hastalıktan ötürü işine gidemediği günler,

b) Kadın işçilerin 4857 sayılı Kanunun 74 üncü maddesi gereğince doğumdan

önce ve sonra çalıştırılmadıkları günler,

c) Bir yılda 90 günden fazla olmamak üzere, işçinin muvazzaf askerlik hizmeti

dışında manevra veya herhangi bir kanundan dolayı ödevlendirilmesi sırasında işine

gidemediği günler,

ç) İşçinin yeniden işe başlaması şartıyla, çalışmakta olduğu işyerinde zorlayıcı

sebepler yüzünden işin aralıksız bir haftadan çok tatil edilmesi sonucu olarak işçinin

çalışmadan geçirdiği zamanın on beş günü,

d) 4857 sayılı Kanunun 66 ncı maddesinde belirtilen süreler,

e) Hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil günleri,

f) 3153 sayılı Kanuna dayanılarak çıkarılan tüzüğe göre röntgen

muayenehanelerinde çalışanlara pazardan başka verilmesi gereken yarım günlük

izinler,

g) İşçilerin arabuluculuk toplantılarına katılmaları, hakem kurullarında

bulunmaları, bu kurullarda işçi temsilciliği görevlerini yapmaları, çalışma hayatı ile

ilgili mevzuata göre kurulan meclis, kurul, komisyon ve toplantılara yahut işçilik

konuları ile ilgili uluslararası kuruluşların konferans, kongre veya kurullarına işçi veya

sendika temsilcisi olarak katılması sebebiyle işlerine devam edemedikleri günler,

ğ) İşçilerin evlenmelerinde üç güne kadar, ana veya babalarının, eşlerinin,

kardeş veya çocuklarının ölümünde üç güne kadar verilecek izinler,

h) İşveren tarafından verilen diğer izinler ile 4857 sayılı Kanunun 65 inci

maddesindeki kısa çalışma süreleri,

ı) İşçiye 4857 sayılı Kanun kapsamında verilmiş bulunan yıllık ücretli izin

süresi, çalışılmış gibi sayılır.

Yıllık ücretli iznin uygulanması

MADDE 35- (1) Yıllık ücretli izin işveren tarafından bölünemez.

(2) Bu iznin 4857 sayılı Kanunun 53 üncü maddesinde gösterilen süreler

içinde işveren tarafından sürekli bir şekilde verilmesi zorunludur. Ancak bu kapsamda

öngörülen izin süreleri, tarafların anlaşması ile bir bölümü on günden aşağı olmamak

üzere en çok üçe bölünebilir.

(3) İşveren tarafından yıl içinde verilmiş bulunan diğer ücretli ve ücretsiz izinler

veya dinlenme ve hastalık izinleri yıllık izne mahsup edilemez.

(4) Yıllık ücretli izin günlerinin hesabında izin süresine rastlayan ulusal

bayram, hafta tatili ve genel tatil günleri izin süresinden sayılmaz.

(5) Yıllık ücretli izinleri işyerinin kurulu bulunduğu yerden başka bir yerde

geçirecek olanlara istemeleri ve bu hususu belgelemeleri şartıyla gidiş ve

dönüşlerinde yolda geçecek süreleri karşılamak üzere işveren toplam dört güne

kadar ücretsiz izin vermek zorundadır.

İşveren, işyerinde çalışan işçilerin yıllık ücretli izinlerini gösterir izin kayıt belgesi

tutmak zorundadır.

(6) Yıllık ücretli izin işçilere istekleri üzerine 6 ncı maddede belirtilen amirler

tarafından verilir.

Ücretsiz izin

MADDE 36- (1) İşçilere, bakmaya mecbur olduğu veya işçi refakat etmediği

takdirde hayatı tehlikeye girecek ana, baba, eş ve çocukları ile kardeşlerinden birinin

ağır kaza geçirmesi veya önemli bir hastalığa tutulmuş olması hallerinde, bu hallerin

raporla belgelendirilmesi şartıyla, istekleri üzerine en çok altı aya kadar ücretsiz izin

verilebilir. Aynı şartlarla bu süre bir katına kadar uzatılabilir.

(2) İşçilere, 10 hizmet yılını tamamlamış olmaları ve istekleri halinde işçilik

süreleri boyunca ve bir defada kullanılmak üzere altı aya kadar ücretsiz izin verilebilir.

(3) Yetiştirilmek üzere (burslu veya kendi imkânlarıyla gidenler dâhil) yurt

dışına Devlet tarafından gönderilen öğrenci ve memurlarla, yurt içine ve yurt dışına

sürekli görevle atanan memurların işçi olan eşlerine işçilik süresince her defasında bir

yıldan az olmamak üzere en çok sekiz yıla kadar ücretsiz izin verilebilir. Ücretsiz izin

süresinin bitiminden önce mazeretini gerektiren sebebin kalkması halinde, işçi derhal

görevine dönmek zorundadır. Mazeret sebebinin kalkması halinde veya ücretsiz izin

süresinin bitiminden itibaren 10 gün içinde görevine dönmeyenler hizmet akdini

feshetmiş sayılır.

(4) Ücretsiz izin işçilere istekleri üzerine 17 nci maddede belirtilen amirler

tarafından verilir.

ALTINCI BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

İzin süresini kısaltma ve kaldırma yetkisi

MADDE 37- (1) Savaş ve olağanüstü durumlarda verilecek izinler, Başbakan,

Bakan ve valilerce kaldırılabilir veya süresi kısaltılabilir.

Belge kullanımı

MADDE 38- (1) Her türlü izinlerde izne ayrılanlar için görevli bulunduğu

birimlerce İzin Onay Belgesi düzenlenir. Bu belgenin bir bölümü izne konu olan diğer

belgelerle birlikte izni kullananın özlük dosyasına konulur. Bir bölümü ise izne ayrılan

personele verilir. Ayrıca izinlere ilişkin bilgiler, düzenli olarak MEBBİS e-personel

modülüne işlenerek sisteme yansıtılır. İşlenen kişisel kayıtlar İzin Takip Kontrol

Kartından izlenir.

(2) Özlük dosyası Bakanlıkta tutulan personelden aylıksız izin verme yetkisi

valilikte bulunanların izin onaylarının bir sureti, dosyalarına konulmak üzere 15 gün

içinde Bakanlığa (İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğü) gönderilir ve MEBBİS epersonel

modülüne işlenerek sisteme yansıtılır.

Görev yeri değiştirilenlerin izin bilgileri

MADDE 39- (1) Görev yeri değiştirilen personelin yıl içinde izin kullanıp

kullanmadığı; kullanmış ise türü, süresi, hangi yıla ait olduğu ve hangi tarihler

arasında kullandığı, MEBBİS e-personel modülüne işlenerek sisteme yansıtılır.

İşlenen kişisel kayıtlar İzin Takip Kontrol Kartından izlenir.

İzne ayrılan personele vekâlet

MADDE 40- (1) İzin vermeye yetkili amirler, izne ayrılacak personele kimin

vekâlet edeceğini personelin izne ayrılmasından önce belirler. Vekâlet görevinin, özel

bir hüküm yoksa hiyerarşik kademeler dikkate alınarak, izne ayrılan personele

makam ve unvan bakımından en yakın olana verilmesi esastır.

Sorumluluk

MADDE 41- (1) İzne ayrılan personel, kullandığı iznin bitimini izleyen ilk

çalışma gününde görevine başlamak zorundadır. Kurumunca kabul edilebilir özrü

olmaksızın izin bitiminde görevine başlamayan, izin belgelerinde yanlış beyanda

bulunan ve onaylı belgelere aykırı davrananlar hakkında ilgili disiplin hükümleri

uygulanır.

Yetki devri

MADDE 42- (1) İzin vermekle yetkili amirler, bu yetkilerini alt kademelere

devredebilirler.

İznin yurt dışında geçirilmesi

MADDE 43- (1) Kanunî izin sürelerini yurt dışında geçirmek isteyen personelin

bu durumu İzin Onay Belgesinde belirtmesi yeterlidir.

(2) Öğretmenlerden yarıyıl ve yaz tatillerini yurt dışında geçirmek isteyenlerin,

iznin geçirileceği adresi disiplin amirine yazılı olarak bildirmesi yeterlidir.

Kazanılmış haklar

MADDE 44- (1) Bu Yönerge kapsamındaki personele daha elverişli hak ve

menfaatler sağlayan kanun, yönetmelik veya sözleşmeden doğan kazanılmış haklar

saklıdır.